Sinie en Fons Rörink leven voor hun brocantewinkel

Hun antiek- en brocantewinkel aan de Emmaweg 1 in Hengelo bestaat al 36 jaar en even lang zijn Sinie en Fons Rörink het gezicht van de zaak. Ondanks hun leeftijd (82 resp. 83 jaar) zijn ze er nog altijd vijf dagen per week aanwezig en van ophouden willen ze niet weten. Sinie: “Deze winkel is het mooiste wat er is. We piekeren er niet over te stoppen. Trouwens, wat moeten we dan gaan doen: bridge spelen op de computer?” Lange vakanties zijn ook niet aan ze besteed. Fons: “Ik mis vanaf de eerste dag mijn werkplaats al.” Sinie: “En ik de winkel. Deze zaak is voor ons elke dag een beetje vakantie!” 

De Emmaweg was ooit een belangrijke winkelstraat van Hengelo en huisvest nog altijd de oudste winkel van de stad: Radio Redemeijer. Een aantal jaren geleden hebben alle bewoners en ondernemers de handen ineen geslagen om van de straat, die een beetje verpauperde, weer een aantrekkelijke buurt te maken. Sinie: “Het is nu een heel gevarieerd straatje met woningen, leuke winkels en wat horecazaken. Je ziet hier mensen uit alle lagen van de bevolking. We voelen ons samen verant­woor­delijk voor het wel en wee in de buurt, al met al is het hier levendig en prettig.” Fons: “Je moet het natuurlijk wel goed bijhouden. Ik ruimde dagelijks zwerfvuil op, maar dat werd me te zwaar. Buurman Gerard heeft die taak van me overgenomen.” Sinie: “De nieuwbouw van de aangrenzende woonwijk is ook een mooie impuls voor onze straat. En het geeft meer aanloop.”

Huiskamer
De winkel is van oorsprong een woonhuis en zo voelt het ook. Alle ruimtes – ook boven – staan propvol met antiek en curiosa. Er is een huiskamer en dat is een zoete inval voor klanten, straat­bewoners en bekenden. Henk, een vaste klant, komt een oude duiventil voor reparatie brengen en is blij dat deze winkel nog bestaat. Henk: “Dit is echt een pareltje. En Fons is een goeie vakman. Hij restaureert met respect voor de originaliteit, de patina weet hij goed te bewaren.” Henk koopt en passant nog een oud beeld van een engel. De dag begint goed. Even later komt buurman Gerard, naar binnen getrokken door zijn hond, die gewend is dagelijks hier een hondenkoekje te scoren. Gerard is weg en een andere klant komt een veldbed uit de tweede wereldoorlog halen. Sinie: “Die mag hij zo meenemen, hij heeft thuis een klein oorlogs­museum ingericht.” Niet veel later komt weer een klant een mooi art deco klokje ophalen, waar hij al lang naar had gezocht. Sinie: “Er is hier op elk moment van de dag wel wat te doen. We zijn eigenlijk een museum met gratis entree. Na een werkdag heb ik de piep ok wa leug.” 

Beginjaren
De beginjaren van de winkel weet Sinie zich nog goed te herinneren: “Dit pand heeft me altijd al aangetrokken. Mooie ligging op de hoek. We kregen de kans om hier in 1987 te beginnen. In de voorkamer, die kwam te huur. Ik hoefde geen moment na te denken. De huurbaas was een zonderlinge man, een kluizenaar met een voorliefde voor duiven. Hij hield 250 duiven in huis, in de keuken! In 1999 konden we het hele pand kopen en we zijn wel een jaar bezig geweest om alles schoon en bruikbaar te maken.” Fons hield zijn baan als stoker-machinist aan en Sinie ging de winkel runnen. Fons heeft zich bekwaamd in de restauratie van spullen en is nu dagelijks in zijn werkplaats te vinden. Fons: “Het is er een complete chaos, maar ik weet alles feilloos te vinden. Druk de foto van mijn werkplaats maar niet te groot af!” Naast de verkoop vanuit de winkel had Sinie geregeld stands op antiek­markten, zoals die in het oude Spanjaard-gebouw in Borne. Sinie: “Dat waren de hoogtijdagen voor de antiekhandel, dat is nu wel een stuk minder helaas. Inkoop is nu gemakkelijker dan verkoop, maar we hoeven er gelukkig niet van te leven.” De inkoop deden Fons en Sinie jarenlang tijdens reisjes naar Engeland, maar dat is sinds de Brexit stukken lastiger geworden. Fons: “We gaan nu liever naar België en Maastricht. Dat is goed te berijden en je vindt er mooie dingen.” Door de jaren heen hebben ze veel kennis van zaken opgebouwd, ze weten goed wat ze inkopen en verkopen. Fons: “En voor de moeilijke gevalletjes, vaak de oudere stukken, heb ik een vriend die goed is in taxaties. Je kunt niet alles zelf doen. Klokken repareren dat doe ik ook niet zelf, daar heb ik ook weer een goed adresje voor.”

Geen opvolging
Sinie en Fons hebben een dochter en een zoon, maar opvolging zit er niet in. Fons: “Daar kunnen we mee leven, hoor. De kinderen hebben wel iets met onze collectie, ze zullen er wel een goede plek voor vinden als wij er niet meer zijn.”